黄花约,终难据。曾未肯,清园住。只昼思夜梦,浅斟低诉。莲子擘开谁在薏,徐娘一笑来何暮。又争知、寂寞白头吟,寒机素。碧山建人,仕建安,词中云鬟红袖,皆建近景,莲薏徐何,皆建故有名妓,戏存其姓名,知者可一笑也。
更新时间:
满江红翻译和注释
赏析
满江红拼音版
zhèng hǎo huā shí ,hū bàn dé 、cōng cōng lái qù 。dào yī wǎng wú qíng ,què yòu bié pín chóu wǔ 。sì hǎi yún huán gāo yàng jì ,zhǎng sī hóng xiù □fèn lù 。guài jìn lái 、bú yuàn kè zhān hán ,chán juān wù 。huáng huā yuē ,zhōng nán jù 。céng wèi kěn ,qīng yuán zhù 。zhī zhòu sī yè mèng ,qiǎn zhēn dī sù 。lián zǐ bò kāi shuí zài yì ,xú niáng yī xiào lái hé mù 。yòu zhēng zhī 、jì mò bái tóu yín ,hán jī sù 。bì shān jiàn rén ,shì jiàn ān ,cí zhōng yún huán hóng xiù ,jiē jiàn jìn jǐng ,lián yì xú hé ,jiē jiàn gù yǒu míng jì ,xì cún qí xìng míng ,zhī zhě kě yī xiào yě 。
提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
满江红作者
刘将孙(1257—?)字尚友,庐陵(今江西吉安)人,刘辰翁之子。尝为延平教官、临江书院山长。事迹见《新元史。刘辰翁传》。有《养吾斋集》四十卷,久佚。《四库总目提要》云:“将孙以文名于宋末,濡染家学,颇习父风,故当时有小须之目。”《彊村丛书》辑有《养吾斋诗馀》一卷。